Van Obrigheim naar Hirschhorn

Ik schrijf steeds jubelend over de Neckar, de eerlijkheid gebied me wel om te vertellen dat er ook lelijke fabrieken langs deze mooie rivier staan. Voorbij Obrigheim verder de Neckar op werd het landschap vlakker, we weten niet hoe het hogerop is, dat gaan we nog een keer ontdekken.

Het vaarseizoen op de Neckar loopt strikt van 1 april tot en met 31 oktober, dan moeten alle boten uit het water zijn, er mag niets in het water blijven liggen. Dit wetende begrijpen we beter dat de jachthavens ingericht zijn voor kleinere en lichtere boten, het is nogal wat dat ze ieder jaar in- en uit het water gehaald worden en tijdens de winterperiode opgeslagen moeten worden.

Woensdag hebben we weer in Zwingenberg doorgebracht, ik heb weer lekker een eind gesupt, kon wel voelen aan mijn spieren dat ik dat al een tijdje niet gedaan had. Tijdens het varen heb ik veel app contact met buurman Ben over het bezoek aan de oogarts van mijn vader. Uiteindelijk is mij gisteren duidelijk geworden dat het niet mogelijk is om de staaroperaties bij hem uit te voeren omdat er complicaties zijn. Zijn rechteroog is nu zo goed als blind als gevolg van natte maculadegeneratie en links is er een basaalcelcarcinoom op zijn ooglid waar eerst iets mee gebeuren moet omdat er anders vuil uit deze tumor een ontsteking kan veroorzaken na de staaroperatie. Flinke tegenvaller voor hem, tot eind van het jaar diverse afspraken gepland voor injecties in zijn rechteroog en bezoek aan specialist in Amsterdam.

's Middags hebben we weer een prachtige wandeling gemaakt door het bos rond de Wolfschlucht, zeker met het warme weer is het heerlijk om tussen de bomen te lopen. Ook een goede manier om mijn hoofd weer een beetje leeg te maken.

Donderdag gaan we verder naar Eberbach, een leuk stadje met een interessant winkelbestand al gaan wij zo goed als geen winkel in. We kopen wel weer een paar wijnglazen bij een tweedehands winkel, want er is er weer een gesneuveld, deze reis gebeurt dat vaker dan anders. Verder sigaren voor Jan en een paar ansichtkaarten, voor Pacha een grote zak met lamsbotten en ik kan het niet laten om voor mezelf ook een stukje lamsvlees te kopen, zo lekker. We komen tijdens onze wandeling door de natuur een schapenhoeder tegen met een kudde van 500 schapen, hij heeft twee honden om te werk te doen. Ik maak een praatje en wijs naar Pacha, vertel dat hij in het verleden ook dat werk heeft gedaan. Deze man doet het al 35 jaar voor de gemeente Eberbach, de schapen worden ingezet voor natuurbeheer. Het fruit aan de bomen mag iedereen plukken, Jan voegt de daad bij het woord en plukt een paar appeltjes. We lopen een stuk langs een oude muur, deze is volgens het informatiebord bijzonder omdat hij wel 10 km lang is. Het is een muur zonder metselwerk, prima bescherming en goede voedingsbodem voor diverse bijzondere plantjes en prima leefomgeving voor allerlei insecten en reptielen.

Op de terugweg in het stadje word ik aangesproken door een vrouw die mij complimenteert met mijn bril, erbij zeggend 'ik kan het weten want ik ben opticien', leuk om te horen en ik heb het doorgegeven aan mijn opticien.

's Nachts valt er een bui en vandaag is het bewolkt maar nog prima temperatuur. We varen door naar Hirschhorn (hertengewei) en zwemmen onderweg om de beurt, in Eberbach lagen we zo in het zicht dat Jan zelfs daar niet wilde plonzen. We meren af aan de kade in Hirschhorn en maken een wandeling naar de burcht en door het plaatsje. Net als Eberbach erg leuk, veel kleiner en geen winkels, wel mooie vakwerkhuizen en de burcht is indrukwekkend en goed onderhouden.

We horen net dat Thijs en Marlou weer pech hebben met de twee appartementen waarop ze geboden hebben, heel sneu.

Morgen gaan we weer naar Heidelberg en zondag de Rijn op richting Koblenz. Mooi weekeinde!