Van Zell naar Wesel

Laat ik even een paar dagen niets van me horen, zijn we ineens een heel stuk verder, we varen op de Rijn. Eerst wil ik jullie bedanken voor de lieve en leuke reacties op mijn schrijfsels, jammer dat het in dit systeem niet mogelijk is om direct te reageren, ik antwoord zo vaak mogelijk via Messenger of Whatsapp.

Op de Moezel van Zell naar Cochem varen we zonder speciale gebeurtenissen, hier en daar een snel bootje dat voor wat ongemak zorgt. Ongelooflijk maar waar, in Cochem regent het weer als we daar afmeren, we hebben op de Moezel twee keer regen gehad en beide keren was het in Cochem. Tussen de buien door wandelen we de brug over naar het oude stadsdeel dat echt heel toeristisch is, er staan zelfs mannen buiten bij de restaurants om je naar binnen te lokken, brrr, niet ons soort omgeving. In vergelijking met Zell zijn hier veel winkeltjes naast een uitgebreid aanbod horeca. Toch heb ik een souveniertje meegenomen uit Cochem, een stoer schoudertasje dat ik geruild heb voor de haspels die ik tegoed had als verjaarscadeau, geen slechte ruil voor mij en die haspels komen er toch wel.

Aan de kade bij Cochem is het een komen en gaan van passagiersschepen en cruiseschepen. 's Morgens om 8 uur, als ik boodschappen ga doen, vertrekken de eerste groepen met gids voorop en oortjes in richting het oude stadsdeel, en ik maar denken dat die reisjes voor luie mensen zijn, of is het meer dat zo'n vroege rondleiding speciaal voor de slechte slapers is? Ik tel maandagochtend 10 van dit soort grote schepen langs de kade.

Boodschappen doen was vervelend, bij de Rewe kan ik in de supermarkt de lege flessen met statiegeld niet kwijt, ik moet daarvoor naar de getränkenhalle, deze ligt boven de Rewe. Ik fiets daarheen nadat ik boodschappen gedaan heb, en denk dat ik dan de wijn wel in de getränkenhalle mee kan nemen. Niets is minder waar, in deze winkel wordt alleen water en frisdrank verkocht, de statiegeldflessen ben ik kwijt en gelukkig is er nog wat wijn aan boord. Op de terugweg zie ik tot mijn grote plezier walnoten op straat liggen, fiets aan de kant en rapen maar, ze zijn prachtig en groot. Heb ik toch nog mazzel op deze maandagmorgen.

Jan heeft net het rondje met Pacha gelopen en moppert dat er met het beestje geen land te bezeilen is, ja onze hond is een lieverd maar wat zouden we graag wat meer zijn gedrag kunnen lezen om te weten wat er in hem omgaat en wat hij wil.

Vanuit Cochem varen we over de Moezel richting Koblenz samen met vrachtschip Ronny-O uit Oostende, dit heeft voordeel voor ons omdat we samen met hem kunnen schutten. Helaas hebben we allebei pech dat sluis Lehmen gestremd is op het moment dat we daar aankomen, gelukkig was het oponthoud beperkt tot een uur.

Bij Koblenz draaien we bakboord en varen de machtige Rijn op, stroom mee en met snelheden tussen de 16 en 19 km schieten we lekker op. Het is druk op het water met vrachtverkeer, voor Jan is het meer werken dan op andere wateren, heeft het vrachtschip wel of geen blauw bord op, hoe snel nadert een oploper en waar is het waterpeil laag? Extra aandacht als tussen al die grote jongens ook nog eens een pontje oversteekt.

We kennen deze route en de bebouwing op de wal, foto's heb ik vorig jaar al gemaakt en heb geen zin om hetzelfde nogmaals vast te leggen. Lekker lezen en wat poetsen en opruimen is ook prima tijdsbesteding.

We overnachten in Brohl, een plaatsje waar niet veel te beleven valt. Wat wel bijzonder is, is dat het spoor door het dorpje loopt, de overwegbomen zijn permanent gesloten omdat de bewoners geen bellen en lichten willen zo dicht bij hun huizen, om aan de andere kant te komen moet je een verderop gelegen tunneltje door. In het parkje rapen we nog een paar walnoten op.

Gisteren zijn we naar Hitdorf-Leverkusen gevaren, langs de lelijke chemische industrie naar een haventje waar we ook al eerder gelegen hebben. Onderweg ben ik lekker aan het koken geweest, een groentelasagna-achtig gerecht en Thaise vissoep, het ging helemaal zoals ik wilde. Na het afmeren heeft Jan nog wat administratieklusjes te doen voor Thijs en Marlou, ik wandel met Pacha door het park naast de haven langs de Rijn. Hier en daar spreken mensen mij aan over Pacha, hij heeft er helemaal zin in vandaag, gezellig samen op ontdekkingstocht. Later komt Jan ons tegemoet lopen en wandelen we nog een uurtje met zijn drietjes.

Vanmorgen regende het, weer geen oefeningen kunnen doen en maar even gewacht tot het droog was voor we met Pacha naar buiten gingen. Onze hond moet nog een inburgeringscursus voor Nederland doen waarin hij onder andere zal leren dat regen erbij hoort in ons kikkerlandje, nu weigert hij nog naar buiten te gaan als er hemelwater valt. Het is een barre tocht over de Rijn vandaag, donder van onweer rommelt, op de marifoon horen we dat de sluis bij Ruhrort gestremd is vanwege de vondst van een bom. Mijn sup op het kajuitsdak schuift door de harde windstoten naar de andere kant, Jan gaat naar buiten om hem beter vast te sjorren. De ruitenwisser op het voorraam van de kajuit valt naar beneden, lichtflitsen en hagel, geen plek om af te meren tot we in Wesel zijn, Jan heeft zijn kapiteinskwartiertje straks dubbel en dwars verdiend.