Van Wageningen naar Maarssen

Het regent harder dan ik hebben kan....

In Wageningen mogen we tot diep in de nacht weer meegenieten met de feestende studentenroeivereniging, net als vorig jaar. Je zou toch denken dat dit op zondagavond niet tot in de vroege uurtjes door zou gaan maar niets is minder waar. Het is sowieso geen prettige jachthaven, Pacha uitlaten kan alleen langs de weg en hij schrikt van de voorbijrijdende auto's. Ik word verdrietig van een doodgereden egeltje op het wegdek.

Maandag varen we verder naar het eiland van Maurik. Door de bouw van de stuw in de Nederrijn bij Amerongen is de rivier die oorspronkelijk langs het dorp liep een paar honderd meter naar het noorden verlegd. Ter hoogte van Maurik ontstond een dode rivierarm. Het gebied ertussen wordt het Eiland van Maurik genoemd. Het is vooral een recreatiegebied voor watersporters en natuurgebied. Wij hoopten op een plekje ergens aan de kant, maar er zijn daar geen afmeermogelijkheden anders dan de jachthavens. We meren af bij watersportvereninging Maurik met mooi zicht op het water. Naast ons ligt een voormalig binnenschipper op zijn zelf gebouwde boot, hij woont permanent aan boord samen met zijn echtgenote, beide 80'ers. De thuiszorg komt zelfs aan boord om mevrouw te verzorgen. Officieel hebben ze wel een bovenetage bij hun zoon gehuurd, maar leven aan de wal lukt dit echtpaar niet.

We genieten van de verschillende watervogels, futen en meerkoetjes zelfs nog met pulletjes, zo gezellig om ze te horen en te zien en zo vreemd dat we ze in het buitenland bijna of niet tegen zijn gekomen.

Tijdens de wandeling met Pacha ontdekken we nog walnotenbomen, dankzij de harde wind is er voldoende te rapen, we hebben vandaag een andere bestemming voor de hondepoepzakjes :). Voor we de Lek opvaren gaan we nog even voor anker en zwemmen een stukje, het is misschien de laatste mogelijkheid deze reis.

Dinsdag varen we rustig aan naar Wijk bij Duurstede, we hebben met Onno afgesproken dat hij rond een uur of twaalf aan boord opstapt. Onno was nog niet eerder aan boord geweest en vond het erg leuk om een middag mee te varen. Als cadeau gaf hij ons een exemplaar van zijn 'Nachtboek Ella, een postume dialoog' wat hij in de doorwaakte nachten na het overlijden van zijn geliefde Ella Vogelaar heeft geschreven. Ik ben er nog niet aantoe om erin te bladeren, wil het in alle rust beetje bij beetje lezen, het is tenslotte een heel intiem en persoonlijk verhaal. Vandaag zijn we 4 maanden onderweg deze reis.

We moeten onze route aanpassen omdat de Koninginnesluis dubbel rood licht had, op vaarweginformatie stond hier niets over vermeld. Hierdoor teruggevaren en verder over het Amsterdam-Rijnkanaal, geen leuk water om over te varen, het klotst door de damwanden aan weerszijden en het vele vrachtverkeer. Bij het smalle sluisje bij Maarssen, dit staat altijd open, varen we de Vecht op naar Oud-Zuilen, hier overnachten we. We eten gezellig met Onno, pompoen-venkelsoep (een aanrader voor wie eens een ander soort pompoensoep wil) en linzensalade met geroosterde groenten, feta en de door ons zelf geraapte walnoten, beide erg smakelijk.

Vandaag loop ik eerst een stukje met Pacha in Oud-Zuilen, het is regenachtig en dus heeft hij niet veel zin erin. Zijn genezing gaat voorspoedig, daar zijn we erg blij mee. Wel houden we ons nog aan korte wandelingen om te voorkomen dat hij met de medicatie die hij nog krijgt te overmoedig wordt. Het valt op dat hij niet meer zelf van boord springt, eerst moet ik een voet aan de wal zetten dan volgt hij. De schrik zit er niet alleen bij ons goed in. Nu liggen we voor de Ter Meerbrug bij Maarssen, de brug is kapot en er moet een onderdeel uit Friesland gehaald worden, deelt de brugwachter ons mee. We moesten voor we goed konden afmeren eerst een flink stuk uitgebroken wilgenboom verwijderen van de kant. Nu wachten tot het droog is en we een stukje kunnen lopen.