Van Thionville, Sierck-les-Bains naar Schwebsange

We zijn zaterdag doorgevaren tot Sierck-les-Bains, het laatste plaatsje in Frankrijk voor we de sluis bij Apach doorgaan en in Schengen, Luxemburg aankomen. Siercc-les-Bains is een oud plaatsje met 'Le château des Ducs de Lorraine'. Het is onbekend wanneer het kasteel gebouwd is, men zegt dat het gebouwd is op de restanten van een Gallo-romeins kasteel maar niemand weet of dit waar is. Het is wel zeker dat dit kasteel er al in de elfde eeuw stond, er is een akte van Duc de Lorraine Gérard d'Alsace uit 1067 en muntjes met zijn naam erop.

De aankomst verliep wat rommelig. We meerden af aan een steiger die er prima uitzag, maar toen ik even op verkenning uit wilde gaan bleek dat beide toegangshekken op slot zaten. Erachter was een pétanque baan waar een groep mannen aan het spelen was, ik riep hen aan en vroeg in mijn beste Frans waar de sleutel van het hek te krijgen was. Die bleek er niet te zijn en zij adviseerden ons om een klein stukje door te varen want daar konden we afmeren aan de kade. Zo gezegd, zo gedaan en gelukkig was er niemand anders want er was maar plek voor een schip. We lagen daar perfect, uitzicht op het stadje en kasteel en in een ruime bocht van de Moezel, geen last van beroeps die voorbij voeren want die konden die draai maar heel langzaam maken.

Pacha heeft met de warmte van boven de 30 graden weinig fut om lange wandelingen te maken, dat doen we dus ook maar niet. 's Avonds toen het afgekoeld was wel een lekker stuk gelopen, helemaal rond het kasteel.

Ik had een aankondiging gezien van een rommelmarkt die op zondag gehouden werd en we wilden kijken voor een paar wijnglazen, dit jaar breken er heel wat en we hebben nog maar 2 verschillende glazen over. Die aankoop is goed gelukt en we hebben ook nog een pot gekocht waar we de mirabellen op rum in gezet hebben. Toen we verder door het dorp liepen viel het ons op hoe on-frans druk het op straat was. Er bleek aan de andere kant van het dorp een heel grote rommelmarkt te zijn. Je mocht alleen doorlopen na controle van je covid pas en mondkapje voor, niemand moppert.

Zondagmiddag zijn we verder gevaren, ons vignet liep die dag af. Voor de laatste sluis in Frankrijk moeten we ruim een half uur wachten, het is heel warm. We doden de tijd met sperziebonen afhalen en de mirabellen ontpitten. In Schengen meren we af aan de kade, maar daar konden we niet blijven liggen omdat er nog twee keer een cruiseschip zou stoppen die dag. Dan maar door naar de jachthaven in Schwebsange, hier in Luxemburg zijn aan de Moezel zo goed als geen ligplaatsen volgens onze informatie. De jachthaven is groot, we voelen ons als een kat in een vreemd pakhuis, we maken er maar het beste van.

Het weer slaat helemaal om, zondag nog boven de dertig graden nu is het hier 15 graden en hebben we al verschillende buien gehad. Ik heb vanmiddag bramen en pruimen geplukt en net weer een kruimeltaart ervan gemaakt. Pacha is helemaal blij nu het minder warm is, hij hupt met twee achterpoten tegelijk de trappen op, enig om te zien. Toen ik bramen aan het plukken was heb ik hem voor het eerst losgelaten en tot mijn blijdschap kwam hij naar me toe als ik hem riep.

Het is hier maar een paar kilometer vanaf de grens maar wat een verschil, veel nieuwe strakke huizen en de oudere huizen staan er keurig bij. Dit is echt wijngebied, overal druiven op de hellingen en het dorp heeft op verschillende plekken informatie over het proces van wijnmaken. Er is hier niets, Jan fietst naar het volgende dorp 4 km verder om geld te pinnen zodat we morgen de diesel kunnen betalen, we kunnen nl. alleen cash betalen. De buren achter ons hebben ook diesel nodig en daardoor ook geld, ik leen hen mijn vouwfiets zodat ze ook kunnen gaan pinnen. We zijn allang blij dat we kunnen tanken, diesel is hier betaalbaarder, daarom wachten we maar geduldig tot morgenmiddag 3 uur wanneer iemand zal langskomen om de pomp te bedienen, eerder was niet mogelijk.