Eems-Jade kanaal en haar 'verrassingen'

Dit mooie kanaal was een goede keuze om te bevaren, regelmatig varen we tussen de bomen door, de oevers zijn begroeid met kleurrijke bloemen. Jan attendeert me op twee jonge reebokken in het weiland, dit keer rare capriolus capriolen, de een blijft de ander enthousiast beklimmen.

In de mooie stad Aurich stoppen we om voorraden aan te vullen, water te tanken en Jan gaat op zoek naar een 'korbel abzieher' om zijn fiets te repareren. Alle missies zijn goed geslaagd. Het is heerlijk weer en we varen weer lekker verder. Op dit kanaal overnachten we aan een steiger voorbij de sluis, dit keer net voorbij de sluis van Rahe. Aan de sluis ligt een biergarten met de toepasselijke naam 'Koekelorum', ik stel voor om een drankje daar te gaan doen, het is de eerste keer deze reis dat we op een terras gaan zitten, anders dan ons eigen, hoog tijd dus! Van eten koken komt die avond weinig, maar zoals altijd is er genoeg aan boord om te snacken en een film erbij, het lijkt wel vakantie.

Zondag hebben we grootse plannen, bij Emden zijn een paar mooie meren - het Kleine en Grote Meer, een Groot meer is niet toegankelijk, de andere wel, wij verheugen ons op tochtjes in de kajak. Het weer zit niet mee, de hele dag regen. De Kesselsluis is weer een nieuwe ervaring voor ons, dit is een 4-weg sluis, alsof je een kruispunt hebt maar dan met vier deuren. Je moet aan de sluiswachter aangeven welke kant je op wilt en afhankelijk van boten vanuit en naar andere richtingen beslist hij hoe er geschut gaat worden.

In de stromende regen varen we door langs de stadsrand van Emden, de goudkust met prachtige villa's. We kunnen net onder een aantal vaste bruggen doorkruipen, de doorvaarthoogte is 2.50 m langs de kant veel ligplaatsen maar allemaal 'Privat en verboten an zu legen'. Op het kleine meer is volgens de kaart (online en op papier) een vaargeul gebaggerd met wel diepte tot 24 m. De werkelijkheid is anders, halverwege lopen we vast op de bodem, dieper dan 1.20 is de vaargeul hier niet. Jan probeert verschillende kanten van de betonning te passeren, het mag niet baten, gefrustreerd keren we om en het giet nog steeds. We meren af bij jachthaven Batenburg waar we door vriendelijke mensen worden opgevangen, het ligt echt niet aan ons, de vaargeul is grotendeels dichtgeslibd en de gemeente doet er niets aan. Zonde van al het potentieel dat dit gebied heeft.

Vandaag schijnt de zon weer uitbundig, nieuwe ronde nieuwe kansen. De deceptie van gisteren houdt wel in dat we ineens weer terug in Nederland zijn. We liggen net buiten de zeesluis van Delfzijl, hebben diesel getankt en maken ons op voor een nieuwe fase van onze tocht.

We zijn tijdens onze vaarperiodes min of meer nomaden, leven met de dag en houden er rekening mee dat we onze plannen steeds aan moeten passen, een kapotte sluis of brug, laag water, drukte er kan van alles gebeuren waardoor we ergens anders terecht komen dan eerder gepland. Hierdoor is het nooit saai.