Norderney gezien vanaf grote hoogt

Al snel beslissen we om hier in Norderney een extra nacht te blijven. De haven is druk bezet, zodoende zijn we blij met onze plaats in een 'box' al heeft 'Piet' niet het formaat dat in deze box thuishoort. Een alternatief is er niet, de andere boxen zijn voor schepen tot maximaal 8 meter. We meren af met de 'kont' van het Schio tegen de steiger en de voorkant ligt vast met twee aan elkaar geknoopte touwen in een lus om vaste palen. De havenmeester laat ons weten dat de lus om de paal geen goede actie is, het tij verschil is 3 meter en de palen zijn te ruw waardoor de lus 'blijft hangen'. We hebben nog heel lange touwen aan boord, Jan springt het water in en in een gezamenlijke actie verwisselen we de touwen waardoor we rustig de getijde verschillen kunnen ondergaan. Nogal een technisch verhaal, maar we liggen nu goed.

Gisteren zijn we op tijd opgestaan, het warme weer heeft ons ook bereikt. Oefeningen, yoga, met Pacha lopen en ontbijt, daarna gaan we fietsen rond het mooie eiland. Na een uurtje ongeveer komen we in de omgeving van de luchthaven en zien we een groep parachutisten naar beneden zweven. Ik zeg in mijn onschuld ' we kunnen kijken of het mogelijk is dat ik een tandemsprong kan doen'. Hanny is gelijk enthousiast, 'tuurlijk moet je doen, prachtige dag en perfecte kans'. We mogen het luchthaventerrein oplopen naar de hangar waar de parachutevereniging huist en na een uurtje wachten krijgt Jan instructie en gaat hij met zijn Litouwse buddy en een grote groep andere parachutisten de lucht in tot 4000 meter hoogte.

We springen als laatsten, de eerste minuut is een vrije val, dit is een heel apart gevoel maar ik kan de omgeving heel goed opnemen, het is zo helder dat ik van Schiermonnikoog tot Wangerooge alle eilanden kan zien. Heel bijzonder. Met een klap wordt de parachute geopend, we zweven, ik mag zelf de parachute besturen. Door links naar beneden te trekken gaan we linksom, rechts naar beneden trekken gaan we rechtsom. Al zwevende heb ik een heel andere tijdsbeleving, het duurt 6 minuten maar ik ervaar het als veel langer. We landen perfect, een top ervaring.

Toen we daarna op de video de sprong nakeken, was het hilarisch om te zien hoe het display van mijn smartwatch los raakte en zijn eigen weg koos naar beneden. Toen zag ik pas dat de binnenkant van mijn smartwatch bloot lag. Bizar dat vandaag Hanny haar display ineens ook losliet, blijkbaar is de lijm niet bestand tegen de hoge temperaturen.

Omdat we drie maanden onderweg zijn is het plan vanavond uit eten te gaan in het restaurant naast de jachthaven. Helaas blijkt dit op dinsdagavond gesloten en boffen we dat er nog een kliekje aan boord is waar Hanny in korte tijd een lekkere hap van maakt.

Vandaag begint de dag als gewoonlijk en daarna lopen we naar de supermarkt om de voorraden weer aan te vullen. Al met al is dit een tijdrovend klusje.

Daarna nog even met Pacha aan de wandel en Hanny wordt helemaal blij als ze zeekraal ontdekt, natuurlijk plukken we een beetje. Om 13.30 vertrekken met naar Baltrum, iets vroeger maar dat hoeft voor de waterstand geen probleem te zijn. Er waait een pittig windje, kracht 4 maar die hebben we achter ons, gaat goed. Na een half uurtje varen komt een begeleidingsschip van een baggeraar onze kant op, voorop staat een man te gebaren dat we meer naar bakboord moeten varen en niet de vaarroute aan mogen houden waarbij we dichterbij langs de baggeractiviteiten zouden varen. Dit gaat net goed, we schuren over de bodem, een keer een harde tik en de schrik :) Na even zoeken naar de staken komen we weer op de vaarroute en zijn we veilig in Baltrum aangekomen. Het afmeren was een uitdaging vanwege de fikse wind, dankzij een paar extra handjes op de steiger liggen we nu lekker vast. Vanavond gaan we wel uit eten.