Afscheid van het Duitse wad en terug naar de wal

Helaas blijkt het erg druk te zijn in de haven van Wangerooge en plaatst de havenmeester ons langszij een ander schip. Het is hoger dan dat van ons en het kost veel moeite om niet alleen Pacha maar ook de fietsjes en de kar over het schip naar de steiger te tillen. Om daarop te komen moeten we een smal trappetje afdalen, geen pretje. Het weer zat niet heel erg mee, flinke wind en regen, daarnaast kreeg Jan zijn fietsje een vervelend probleem, de schroef van het vouwscharnier gaat steeds los en dan slaan na een tijdje zijn trappers vast. Jan kan er niet goed bij om het te repareren, we wandelen na een kort tochtje maar terug naar de boot en herhalen het gezeul met alles om weer op onze 'Piet' te komen. Van Wangerooge zien we weinig.

In de haven hangt de spreuk 'God schiep de tijd, over haasten heeft hij niets gezegd'.

Ondanks de stevige noordwester wind, kracht 4-5 vertrekken we de volgende ochtend om 9 uur met de wind schuin achter ons en de stroom mee. Van het opkomende tij varen we het wantij over. We varen op een gegeven moment vlak langs de kust van Wangerooge er staan restanten van een steiger.

De overtocht langs het zeegat zorgt voor flink geschommel, al gauw varen we in de luwte van Minseneroog, een onbewoond eiland met vuurtoren. Het einde van het wadvaren komt in zicht, ik (Jan) heb een hoop geleerd en vooral vertrouwen opgedaan in het varen op de wadden.

Na een stukje varen over de monding van de Jade komt sluis Hooksiel in zicht. Nieuw in deze sluis is dat er langs de sluiswand over de hele lengte een houten balk met bolders ligt welke meezakt met het waterpeil tijdens het schutten. Achter de sluis ligt een aardig meertje met aan het einde het stadje Hooksiel. Wij meren af in de 'Alte Hafen'. Het liggeld voor de eerste dag hebben we samen met het sluisgeld op de sluis voldaan. Er zijn geen voorzieningen, wel veel bekijks en helaas kunnen we niet zwemmen want er wordt een riool geloosd in dit water.

Op de dijk naast de oude haven ligt een 'modderboot' deze werd tot in de jaren 50 gebruikt om het water van Hooksiel tot de monding van de Jade uit te baggeren. Dit schip had geen eigen aandrijving maar bewoog op het getij en door een grote schuif voorop werd het slib weggeduwd. Na een aantal flinke overstromingen in de jaren 60 is de sluis gebouwd en zo is het Hooksielermeer ontstaan.

Gisteren zijn we gaan fietsen in een soort hink-stap-sprong tempo naar Jever. Jan zijn fietsje blijft problemen geven, ook de tang die we in Jever kopen om het te verhelpen biedt geen blijvende oplossing. Goede nieuws is dat Jan weer een nieuwe Fitbit heeft aan kunnen schaffen en dus weer bij de tijd is. We verbazen ons over velden met bloeiende zonnebloemen hier in het noorden van Duitsland. Verder landbouwgebied, Jever is wel een aardig stadje met in het centrum een grote bierbrouwerij met dezelfde naam.

Vannacht ben ik (Hanny) boos naar zeilers gelopen die met hun stomdronken koppen om half 2 nog keiharde muziek gingen draaien, ze deden net alsof ze me niet verstonden en gingen lekker door met de herrie maken. Ik heb aan boord de horretjes maar weggehaald en ramen gesloten, het duurde even voor de rust in mijn lijf er was om verder te slapen.

Vanmorgen na oefeningen vertrokken, de sluis was flink vol, wij sloegen als enige stuurboord af na de sluis, richting Willemshaven. Onderweg passeerden we een enorm zeeschip en ik zag tot twee keer aantoe een dolfijn boven water komen, wow dat was supergaaf!

Minder leuk was het om aangehouden te worden door de Wasserschutzpolizei, we voeren veel te ver aan bakboord en werden gesommeerd naar stuurboord te varen, de kaarten van Jan gaven wel aan de we goed zaten, maar natuurlijk luisterden we naar oom agent, allang blij dat we geen prent kregen.

Na anderhalf uur wachten in de marine haven, konden we schutten in de enorme zeesluis in Willemshaven, zo groot hebben we nog niet eerder meegemaakt. De dieptemeter gaf in de sluis 14 meter aan, 390 m lang en 60 m breed.

Nu liggen we afgemeerd aan een steiger, helemaal alleen, voorbij sluis Mariensiel. Op dit Eems-Jade kanaal betalen we 36 euro om te schutten door de sluizen.

De eerste bramen geplukt voor in Jan zijn rum topf.